Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Αναστασια Ρομανωφ

Η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία της Ρωσίας , μέλος της Δυναστείας των Ρομανόφ, ήταν η μικρότερη κόρη του Αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ της Ρωσίας, τελευταίου ηγεμόνα της Αυτοκρατορίας της Ρωσίας, και της συζύγου του, Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα της Έσσης

 Η Αναστασία ήταν η μικρότερη αδερφή της Μεγάλης Δούκισσας Όλγας, της Μεγάλης Δούκισσας Τατιάνας και της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας. Ήταν μεγαλύτερη αδερφή του Αλεξέι Νικολάγιεβιτς, Τσάρεβιτς της Ρωσίας. Θεωρείται πως δολοφονήθηκε μαζί με την οικογένειά της στις 17 Ιουλίου 1918, από δυνάμεις της μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων. Ωστόσο, φήμες που χρονολογούνται από εκείνη την εποχή, επιμένουν για την πιθανή της απόδραση. Κατά περιόδους διάφορες γυναίκες διεκδίκησαν την ταυτότητα της Αναστασίας, τροφοδοτώντας ένα από τα πιο διάσημα μυστήρια του 20ού αιώνα.

 Η Αναστασία ήρθε στον κόσμο στο Παλάτι Πέτερχοφ, στις 18 Ιουνίου 1901. Όταν γεννήθηκε, οι γονείς της και οι υπόλοιποι συγγενείς απογοητεύτηκαν από την απόκτηση και τέταρτης κόρης. Όπως συνηθιζόταν, ο Τσάρος χρειαζόταν αρσενικό διάδοχο για να τον διαδεχτεί στο θρόνο και να συνεχίσει τη δυναστεία των Ρομανώφ.
Τα παιδιά του Τσάρου ανατράφηκαν όσο πιο απλά γινόταν. Κοιμούνταν σε σκληρά κρεβάτια, εκτός αν ήταν άρρωστα, έκαναν κρύο μπάνιο το πρωί και αναμενόταν από αυτά να συγυρίζουν τα δωμάτιά τους και να κεντούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς όταν δεν είχαν άλλη απασχόληση. Οι περισσότεροι στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων των υπηρετών, αποκαλούσαν τη Μεγάλη Δούκισσα με το μικρό της όνομα και το πατρώνυμο, δηλαδή Αναστασία Νικολάγιεβνα, και όχι με τον τίτλο «Αυτοκρατορική Υψηλότητα». Επίσης αποκαλούνταν συχνά με τη γαλλική εκδοχή του ονόματός της ή με τα ρώσικα υποκοριστικά Νάστυα, Νάστας ή Νάστενκα. Άλλα οικογενειακά παρατσούκλια για την Αναστασία ήταν «Μαλενάκαγια», που σημαίνει «μικρή» ),ή «diavalchik», που είναι η ρώσικη λέξη για το «διαβολάκι».
Τιμώντας το παρατσούκλι της, η μικρή Αναστασία έγινε ένα ζωηρό και ενεργητικό παιδί, μάλλον κοντό και με προδιάθεση να γίνει παχουλούτσικο, με μπλε μάτια και κοκκινόξανθα μαλλιά. Η Μαργκαρέττα Ίγκαρ, μια από τις νταντάδες των τεσσάρων Μεγάλων Δουκισσών, υποστήριξε πως κάποιος σχολίασε ότι η Αναστασία σαν νήπιο είχε τη μεγαλύτερη προσωπική γοητεία από οποιοδήποτε παιδί είχε συναντήσει.
Παρόλο που συχνά περιγράφεται ως χαρισματική και έξυπνη, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τους περιορισμούς που επέβαλε η σχολική αίθουσα, σύμφωνα με τους δασκάλους της Πιερ Ζιλιάρ και Σίντνεϋ Γκιμπς. Οι δύο τους, καθώς και οι κυρίες επί των τιμών Λίλι Ντεν και Άννα Βιρούμποβα, περιγράφουν την Αναστασία ως γεμάτη ζωή, άταχτη και προικισμένη ηθοποιό. Τα αιχμηρά, έξυπνα σχόλιά της χτυπούσαν καμιά φορά ευαίσθητα σημεία.

 Η Αναστασία και η μεγαλύτερη αδερφή της, η Μαρία, ήταν γνωστές στην οικογένεια σαν «το μικρό ζευγάρι». Τα δύο κορίτσια μοιράζονταν το δωμάτιό τους, συχνά φορούσαν εκδοχές του ίδιου φορέματος και περνούσαν αρκετό από το χρόνο τους μαζί. Οι δύο μεγαλύτερες, Όλγα και Τατιάνα, επίσης μοιράζονταν το δωμάτιό τους και ήταν γνωστές σαν «το μεγάλο ζευγάρι». Τα τέσσερα κορίτσια καμιά φορά υπέγραφαν τα γράμματά τους με το παρατσούκλι ΟΤΜΑ, από τα αρχικά των ονομάτων τους.

 Παρά την ενέργειά της, η υγεία της Αναστασίας δεν ήταν πάντα καλή. Η Μεγάλη Δούκισσα υπέφερε από μια οδυνηρή πάθηση, την hallux valgus (κάλος), που είχε προσβάλει και τα δύο μεγάλα δάχτυλα των ποδιών. Επίσης είχε έναν αδύναμο μυ στην πλάτη και έκανε μασάζ δύο φορές την εβδομάδα. Για να το αποφύγει, κρυβόταν κάτω από το κρεβάτι της ή σε κάποιο ντουλάπι. Η μεγαλύτερη αδερφή της, η Μαρία, αιμορραγούσε το Δεκέμβρη του 1914 από μια εγχείρηση αφαίρεσης των αμυγδαλών της, σύμφωνα με τη θεία της από την πλευρά του πατέρα της, Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας, που μίλησε σε μία συνέντευξη χρόνια αργότερα. Ο γιατρός ο οποίος θα έκανε την επέμβαση ήταν τόσο νευρικός, που η Αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα αναγκάστηκε να τον διατάξει να συνεχίσει. Η Όλγα Αλεξάνδροβνα υποστήριξε πως και οι τέσσερις ανιψιές της αιμορραγούσαν περισσότερο από το φυσιολογικό και πως πιθανώς ήταν φορείς του γονιδίου της αιμορροφιλίας, όπως και η μητέρα τους. Ο αδερφός τους, Αλεξέι, ήταν ασθενής της αιμορροφιλίας και αρκετές φορές άγγιξε το θάνατο.


Αιχμαλωσία και εκτέλεση

 

 

Μετά την παραίτηση του Νικολάου Β΄ από το θρόνο το 1917, η Ρωσία γρήγορα βυθίστηκε σε εμφύλια διαμάχη. Οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των Ρομανώφ ανάμεσα στους Μπολσεβίκους (συχνά αναφέρονται ως «Κόκκινοι») που τους κρατούσαν αιχμαλώτους και στην ευρύτερη οικογένειά τους, πολλοί από τους οποίους ήταν εξέχοντα μέλη των Βασιλικών Οίκων της Ευρώπης, έπεσαν σε τέλμα. Καθώς οι «Λευκοί» (κόμμα πιστό ακόμη στον Τσάρο και στις αρχές του δεσποτισμού) προελαύναν προς το Γεκατερίνμπουργκ, οι Κόκκινοι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Ήξεραν πως η πόλη θα έπεφτε στον καλύτερα εξοπλισμένο στρατό των Λευκών. Όταν οι Λευκοί έφτασαν τελικά, η αυτοκρατορική οικογένεια είχε απλά εξαφανιστεί. Η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία σήμερα είναι πως εκτελέστηκαν. Αυτό χάρις στην έρευνα του Επιθεωρητή του Λευκού Στρατού Νικόλαου Σοκολώφ, που κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό βασιζόμενος σε αντικείμενα που άνηκαν στην οικογένεια και βρέθηκαν σε ένα ορυχείο στο Γκανίνα Γιάμα.
 Το Σημείωμα Γιουρόφσκι, μια μαρτυρία των γεγονότων από τον Γιουρόφσκι στους Μπολσεβίκους ανωτέρους του μετά την εκτέλεση, βρέθηκε το 1989 και παρουσιάστηκε λεπτομερώς στο βιβλίο του Έντβαρντ Ρατζίνσκι του 1992 με τίτλο «ο Τελευταίος Τσάρος». Σύμφωνα με το σημείωμα, τη νύχτα εκείνη ξύπνησαν την οικογένεια και τους είπαν να ντυθούν. Όταν ρώτησαν γιατί, τους πληροφόρησαν πως θα μεταφέρονταν σε μια νέα τοποθεσία για την προσωπική τους ασφάλεια, καθώς αναμενόταν να ξεσπάσουν βιαιοπραγίες με την άφιξη των Λευκών στο Γεκατερίνμπουργκ.

Όταν ντύθηκαν, η οικογένεια και ένας μικρός κύκλος υπηρετών που παρέμειναν μαζί τους οδηγήθηκαν σε ένα μικρό δωμάτιο στο ημιυπόγειο του σπιτιού και τους είπαν να περιμένουν. Στην Αλεξάνδρα και τον Αλεξέι επετράπη να καθίσουν σε καρέκλες που τους παρείχαν οι φρουροί μετά την παράκληση της Αυτοκράτειρας. Μετά από αρκετά λεπτά, το απόσπασμα μπήκε στο δωμάτιο, υπό την αρχηγία του Γιουρόφσκι. Χωρίς δισταγμό, ο Γιουρόφσκι γρήγορα ενημέρωσε τον Τσάρο και την οικογένειά του πως θα θανατώνονταν. Ο Τσάρος πρόλαβε μόνο να πει «Τι;» και να στραφεί προς την οικογένειά του προτού πυροβοληθεί στο κεφάλι εξ επαφής. Η Αυτοκράτειρα και η κόρη της Όλγα προσπάθησαν να κάνουν το σταυρό τους, μα σκοτώθηκαν από την πρώτη ομοβροντία του αποσπάσματος, και οι δύο από σφαίρα στο κεφάλι. Οι υπόλοιποι της αυτοκρατορικής ακολουθίας πυροβολήθηκαν αμέσως με εξαίρεση την Άννα Ντεμίντοβα, την υπηρέτρια της Αλεξάνδρας. Η Ντεμίντοβα επέζησε της πρώτης ομοβροντίας μα θανατώθηκε γρήγορα στον πίσω τοίχο του υπογείου, μαχαιρωμένη ενώ προσπαθούσε να υπερασπίσει τον εαυτό της με ένα μικρό μαξιλάρι που είχε φέρει μαζί της και που ήταν γεμάτο με πολύτιμες πέτρες.[26]
Το Σημείωμα Γιουρόφσκι περαιτέρω αναφέρει πως μόλις κάθισε ο πυκνός καπνός που είχε γεμίσει το δωμάτιο, ανακάλυψαν πως οι σφαίρες είχαν αστοχήσει εξαιτίας των κορσέδων που φορούσαν δύο ή τρεις από τις Μεγάλες Δούκισσες. Οι εκτελεστές ανακάλυψαν αργότερα πως αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι τα κοσμήματα και πετράδια της οικογένειας ήταν ραμμένα στις φόδρες των κορσέδων για να μην πέσουν στα χέρια των δεσμοφυλάκων. Ειπώθηκε πως η Αναστασία και η Μαρία σύρθηκαν προς τον τοίχο καλύπτοντας τα κεφάλια τους με τρόμο μέχρι που τις πυροβόλησαν ξανά, θυμάται ο Γιουρόφσκι. Ωστόσο ένας άλλος μάρτυρας, ο Πέτερ Ερμάκωφ, είπε στη σύζυγό του πως την Αναστασία αποτελείωσαν με ξιφολόγχες.

Θεωρίες επιβίωσης

  

 

 Ο θρύλος σχετικά με την πιθανή επιβίωση και απόδραση της Αναστασίας ξεκινά από το σημείο αυτό. Η Άννα Άντερσον, η διασημότερη από τις γυναίκες που ισχυρίστηκαν πως ήταν η Μεγάλη Δούκισσα, υποστήριξε πως προσποιήθηκε την πεθαμένη ανάμεσα στα σώματα των μελών της οικογένειας της και των υπηρετών τους, και πως κατάφερε να το σκάσει χάρις στη βοήθεια ενός πονόψυχου φρουρού που αντιλήφθηκε πως ήταν ακόμη ζωντανή. Ήταν μια από τις τουλάχιστον δέκα γυναίκες που ισχυρίστηκαν πως ήταν η Αναστασία. Κάποιες άλλες λιγότερο γνωστές ήταν η Ναντέσντα Ιβάνοβνα Βασίλιεβα και η Ευγενία Σμιθ. Δύο νεαρές γυναίκες που υποστήριξαν πως ήταν η Αναστασία και η αδερφή της Μαρία μεταφέρθηκαν από έναν ιερέα στα Ουράλια Όρη το 1919 όπου και έζησαν ως μοναχές μέχρι το θάνατό τους το 1964. Τάφηκαν υπό τα ονόματα Αναστασία και Μαρία Νικολάγιεβνα.

 Οι φήμες σχετικά με την επιβίωση της Αναστασίας αναζωπυρώθηκαν από διάφορες αναφορές της εποχής, που υποστήριξαν πως διάφορα τρένα και σπίτια ψάχτηκαν από τους Μπολσεβίκους στρατιώτες και τη μυστική αστυνομία για να βρεθεί η Αναστασία Ρομανώφ. Όταν φυλακίστηκε προσωρινά στο Περμ το 1918, η Πριγκίπισσα Ελένα Πέτροβνα, σύζυγος του μακρινού ξαδέρφου της Αναστασίας, Πρίγκιπα Ιωάννη Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας, ανέφερε πως ένας φρουρός έφερε ένα κορίτσι που αυτοαποκαλούταν Αναστασία Ρομάνοβα στο κελί της και την ρώτησε αν το κορίτσι ήταν πράγματι κόρη του Τσάρου. Η Ελένα Πέτροβνα είπε πως δεν αναγνώριζε το κορίτσι και ο φρουρός την απομάκρυνε. Παρόλο που και άλλοι αυτόπτες μάρτυρες στο Περμ ισχυρίστηκαν πως είδαν την Αναστασία, τη μητέρα και τις αδερφές της μετά την εκτέλεση, αυτή η ιστορία σήμερα θεωρείται από πολλούς τίποτα περισσότερο από φήμη.


Μια άλλη μαρτυρία λαμβάνει μεγαλύτερη αξιοπιστία από έναν ιστορικό. Οχτώ μάρτυρες ανέφεραν την σύλληψη μιας νεαρής γυναίκας μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης το Σεπτέμβρη του 1918 σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό, βορειοδυτικά του Περμ. Ανάμεσα τους ήταν και ο γιατρός που φρόντισε το κορίτσι μετά το περιστατικό. Κάποιοι από αυτούς αναγνώρισαν το κορίτσι ως την Αναστασία όταν τους έδειξαν φωτογραφίες οι επιθεωρητές του Λευκού Στρατού. Ο γιατρός είπε επίσης στο Λευκό Στρατό πως το τραυματισμένο κορίτσι, του είπε «Είμαι η κόρη του κυβερνώντος, η Αναστασία». Κατόπιν ο ίδιος προμηθεύτηκε μια συνταγή από ένα φαρμακείο για έναν ασθενή με το όνομα «Ν» υπό τις διαταγές της μυστικής αστυνομίας. Οι επιθεωρητές αργότερα ανεξάρτητα βρήκαν αρχεία σχετικά με τη συνταγή αυτή.
Την ίδια περίοδο, στα μέσα του 1918, υπήρχαν διάφορες αναφορές για νεαρά άτομα που ταξίδευαν στη Ρωσία σαν φυγάδες Ρομανώφ. Ο Μπόρις Σολόβιεφ, σύζυγος της κόρης του Ρασπούτιν, Μαρίας, εξαπάτησε επιφανείς ρώσικες οικογένειες ζητώντας χρήματα για να διαφύγει κάποιος σωσίας των Ρομανώφ στην Κίνα. Ο ίδιος έψαχνε νεαρές γυναίκες πρόθυμες να υποδυθούν μια από τις κόρες του Τσάρου για να εξαπατήσει αυτές τις οικογένειες.


Ωστόσο, σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες ίσως και να υπήρξε η ευκαιρία για έναν ή περισσότερους φρουρούς να σώσουν κάποιον επιζώντα. Ο Γιακόβ Γιουρόφσκι διέταξε να έρθουν οι φρουροί στο γραφείο του και να επιστρέψουν αντικείμενα που έκλεψαν μετά την εκτέλεση. Έγινε προφανές πως υπήρχε άπλετος χρόνος όταν τα σώματα ήταν αφημένα στο φορτηγό χωρίς επιτήρηση, στο υπόγειο ή στο διάδρομο του σπιτιού. Κάποιοι φρουροί που δεν συμμετείχαν στο εκτελεστικό απόσπασμα και έτρεφαν συμπάθεια για τις Δούκισσες, πρέπει να έμειναν για κάποια ώρα στο υπόγειο με τα σώματα.
Κατά τη διάρκεια μιας γερμανικής δίκης το 19641967 σχετικά με την ταυτότητα της Άννας Άντερσον, ένα ράφτης από τη Βιέννη, ο Χάινριχ Κλάιμπεντσετλ κατάθεσε πως είδε την πληγωμένη Αναστασία αμέσως μετά το φόνο στο Γεκατερίνμπουργκ στις 17 Ιουλίου 1918. Το κορίτσι περιποιήθηκε η σπιτονοικοκυρά του, Άννα Μπάουντιν, σε ένα κτίριο απέναντι από την Οικία Ιπάτιεφ.
«Το κάτω μέρος του σώματός της ήταν καλυμμένο με αίμα, τα μάτια της κλειστά και ήταν χλωμή σαν σεντόνι», είπε. «Πλύναμε το σαγόνι της, η φράου Άννουτσκα κι εγώ, κι έπειτα βόγκηξε. Τα οστά πρέπει να ήταν σπασμένα... Τότε άνοιξε για λίγο τα μάτια». Ο Βιεννέζος υποστήριξε πως το κορίτσι έμεινε στο σπίτι αυτό για τρεις ακόμη μέρες. Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, οι Κόκκινοι Φρουροί ήρθαν στο σπίτι αλλά ήξεραν καλά τη σπιτονοικοκυρά και δεν έψαξαν με ζήλο το σπίτι. Τελικά ο φρουρός των Κόκκινων, ο ίδιος που την είχε φέρει, ήρθε και την πήρε μακριά. Ο Κλάιμπενττσετλ δεν γνώριζε τίποτε περισσότερο για τη μοίρα της. Πριν συμβούν όλα αυτά είχε παραδώσει κάποια είδη ρουχισμού στην Οικία Ιπάτιεφ και είχε δει από απόσταση τις Μεγάλες Δούκισσες να περπατούν στον περιφραγμένο κήπο του σπιτιού, αλλά δεν είχε μιλήσει μαζί τους. Κατέθεσε πως το πληγωμένο κορίτσι ήταν «μια από τις γυναίκες» που είχε δει να περπατούν στην αυλή, και πως δεν μπορούσε να πει πως ήταν συγκεκριμένα η Αναστασία.
Υπήρχαν επίσης αναφορές από τη Βουλγαρία σχετικά με την απόδραση της Αναστασίας και του αδερφού της, Τσάρεβιτς Αλεξέι. Το 1953, ο Πέτερ Ζαμιάτκιν, που ήταν μέλος της φρουράς της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Οικογένειας, είπε σε έναν δεκαεξάχρονο ασθενή με τον οποίο έκανε παρέα σε ένα νοσοκομείο πως μετέφερε τα δύο παιδιά στο χωριό όπου γεννήθηκε, κοντά στην Οδησσό μετά από παράκληση του Τσάρου. Μετά την εκτέλεση της υπόλοιπης οικογένειας, ο Ζαμιάτκιν απέδρασε με τα παιδιά με πλοίο, πλέοντας από την Οδησσό στην Αλεξάνδρεια. Οι δύο επιζώντες έζησαν την υπόλοιπη ζωή τους στο Γκαμπάρεβο, μια βουλγάρικη πόλη κοντά στο Καζανλάκ. Από τους δύο, η κοπέλα αυτοαποκαλούνταν Ελεονόρα Αλμπέρτοβνα Κρούγκερ και πέθανε το 1954.

 


Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Μαγεια κι Σατανισμος

Οι μάγισσες της μαύρης μαγείας και οι σατανιστές πιστεύουν πως στη μεγάλη μάχη, ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο τέλος θα νικήσουν οι δυνάμεις του κακού και του σκότους. Πιστεύουν ότι ο εωσφόρος θα νικήσει μια μέρα τον Ιησού Χριστό και θα πάρει την θέση που είχε. Πιστεύουν σ' αυτό ακράδαντα, ότι δηλαδή ο σατανάς θα κυριαρχήσει τελικά στη γη στην θάλασσα και στον αέρα.

Η κόλαση για μια μάγισσα δεν είναι τόπος βασάνων, αλλά ένας τόπος απεριόριστης απολαύσεως, όπου όλες οι επιθυμίες θα ικανοποιηθούν.


Όσο χειρότερος είσαι, τόσο το καλύτερο. Αυτό είναι το σύνθημα των μαγισσών της μαύρης μαγείας και των σατανιστών.


Πρέπει στο σημείο αυτό να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου. Όλοι, όσοι παραδίδονται στον σκοτεινό δρόμο της μαύρης μαγείας, χάνουν την καθαρότητα του λογικού τους και πολύ συχνά τρελαίνονται. Όλα διαστρεβλώνονται και παραποιούνται πλήρως».

(Doreen Irvine, Η βασίλισσα της Μαύρης Μαγείας, Μετάφραση Σπ. Φίλης, εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα 1987, σ.100-101).

Περίγραμμα των ανθρώπων που υπηρετούν το διάβολο έχουμε στο βιβλίο της Π.Δ, το Δευτερονόμιο Κεφ.ΙΔ στίχοι 12-15.


Ο αρχαίος άνθρωπος πίστευε ότι όλα τα αντικείμενα έχουν ψυχή λόγω την εξυπηρέτηση τους κατατάσσονταν στο ανθρώπινο μυαλό, σε καλό ή κακό πνεύμα.


Ότι παράδοξο φαινόμενο οι αρχαίοι άνθρωποι το ταύτιζαν με το πνεύμα.


Στα μεταγενέστερα χρόνια ο άνθρωπος στην ειδωλολατρεία κατασκευή ζωόμορφων και ανθρωπόμορφων αγαλμάτων ειδώλων.


Ότι υπήρξε στον αρχαίγονο άνθρωπο εκφράζεται και στην σημερινή εποχή.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

666 ο αριθμος του διαβολου

Ο αριθμός 6 είναι η ουσία της ύπαρξης του Κακού.

Εάν από το 6 (το κακό) αφαιρέσουμε το 3 (να φοβηθούμε), τότε προκύπτει το καθεαυτό Κακό εν δράσει.
Εάν προσθέσουμε το 3 (υπερνικήσουμε τον φόβο), τότε θα προκύψει ο αριθμός 9.

Δηλαδή το Καλό, που προέκυψε από το Κακό.

Τα τρία εξάρια υπάρχουν, διότι τρεις φορές μας πλησιάζει ο πειρασμός, τρεις φορές μας συμβουλεύουν, τρεις φορές δημιουργούνται οι επικίνδυνες καταστάσεις με την προοδευτική επιδείνωση εάν δεν αλλάζουμε δια της Μετανοίας (αλλαγή Νοός, τρόπου σκέψης).

Εάν δούμε στον ύπνο μας κάτι κακό και εμείς το αλλάξουμε, επινοώντας το καλό τέλος, τότε στην διάρκεια της ημέρας θα μας ακουμπήσουν τρεις φορές οι επικίνδυνες καταστάσεις και το βράδυ θα έλθει η επιβράβευση, δηλαδή το 6 δεν μπόρεσε να μετατραπεί στο 3, αλλά έγινε 9.

Ο Διάβολος είναι έτοιμος να ανοίξει το πρόσωπό του, διότι αρκετά έχει υποφέρει για την αμαρτία και την αλαζονεία των ανθρώπων.

Εν ονόματι της δικής μας σωτηρίας έχει δημιουργηθεί ο Διάβολος.

Πεντάλφα



Η Πεντάλφα, το τόσο παρεξηγημένο από την σημερινή μας κοινωνία σύμβολο, είναι ένα από τα αρχαιότερα γνωστά σύμβολα θρησκείας και γραφής.
Προτού όμως δούμε την ιστορία της Πεντάλφας, αναλύσουμε το τι ακριβώς είναι, τι συμβολίζει και σημαίνει, ας λύσουμε την παρεξήγηση περί σύνδεσης της Πεντάλφας με τον Σατανισμό:
Η χρήση της ανεστραμμένης Πεντάλφας ως δαιμονικό σύμβολο είναι πολύ πρόσφατη (μόλις του 19ου αιώνα), πατέρας της οποίας είναι ο  Eliphas Levi, ο οποίος -αυθαίρετα- ισχυρίστηκε ότι η όρθια Πεντάλφα (δηλαδή με την μια άκρη επάνω) συμβολίζει την θετική Αρχή και το Φως, ενώ η ανεστραμμένη (δηλαδή με την μια άκρη κάτω) την αρνητική Αρχή και το Σκότος.
Κατόπιν, δημιούργησε την ανεστραμμένη Πεντάλφα με το κεφάλι του Baphomet στην μέση (του Τραγοκέφαλου -και επίσης πολύ παρεξηγημένου- αρχαίου Θεού). Ακόμα και ο ίδιος (αρχικά) δεν σκόπευε στην σύνδεση αυτού του συμβόλου με τις Σκοτεινές Τέχνες ή/και τον Σατανισμό. Η άγρια όμως μορφή του Κερασφόρου Baphomet, γρήγορα συσχετίστηκε και ταυτίστηκε με την επικρατούσα μορφή του Χριστιανού Σατανά κι έτσι ξεκίνησε η... σύγχυση εννοιών. Η ‘χαριστική βολή’ δόθηκε με την δημιουργία της πρώτης σατανικής εκκλησίας στις ΗΠΑ, στα μέσα του 20ου αιώνα από τον Lavey, που έφερε ως έμβλημά της την ανεστραμμένη Πεντάλφα με την μορφή του Baphomet. Έτσι, η ανεστραμμένη Πεντάλφα (με ή χωρίς την μορφή του Baphomet στην μέση) συνδυάστηκε με τον Σατανισμό και τις Σκοτεινές Τέχνες, κι ο σοφός Μύστης, Αλχημιστής, Φύλακας-Θεός της Ισορροπίας και της Απόκρυφης Γνώσης Baphomet, ξέπεσε να ταυτίζεται με τον κακό και σκοτεινό Σατανά...
Πριν από αυτό, δεν υπήρχε καμιά σύνδεση της Πεντάλφας με το κακό. Ειδικά η ανεστραμμένη Πεντάλφα, φορούνταν από τους αμύητους για να δηλώνει ότι ο κάτοχος βρίσκεται σε περίοδο εκμάθησης κι επομένως δεν ήταν ακόμα έτοιμος (ή άξιος) να φορά την Πεντάλφα όρθια. Επιπλέον, η ανεστραμμένη Πεντάλφα εμφανίζεται ως Μεσαιωνικό σύμβολο της υγείας, σύμβολο της Μεταμόρφωσης του Χριστού και στην σφραγίδα του Μέγα Κωνσταντίνου. Ακόμα και η σκληρή Ιερά Εξέταση του Μεσαίωνα, δεν συσχέτισε ποτέ την Πεντάλφα (είτε όρθια είτε ανεστραμμένη) με τον Σατανά... ούτε καν με τον Baphomet, που λατρεύονταν από τους Ναΐτες. Στις 11 κατηγορίες και στις 8 Παπικές διακηρύξεις εναντίον των Ναϊτών, δεν γίνεται ούτε μια φορά λόγος για την Πεντάλφα ή/και τον Baphomet.
Ο μεταγενέστερος του Λεβί και διάσημος μυστικιστής Άλιστερ Κρόουλυ, ίσως σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της Πεντάλφας, έγραψε ότι η όρθια Πεντάλφα συμβολίζει τον Μακρόκοσμο ενώ η ανεστραμμένη τον Μικρόκοσμο

 Τα Πέντε Άλφα, οι Πέντε Αρχές και οι Πέντε Αρετές

Το σύμβολο του πεντάγωνου αστεριού, πιστεύεται ότι ονομάστηκε «Πέντε-Άλφα» λόγω του σχήματός του, που φαίνεται σαν πέντε ‘Α’ μπλεγμένα μεταξύ τους. Για πολλούς όμως, αυτή η ονομασία πάει πολύ πιο βαθιά από απλώς τον σχηματισμό της. Αλήθεια, Αγάπη, Αρετή, Αγιοσύνη, Αγνότητα, Αθωότητα, Αιωνιότητα, Αθανασία, Αφοσίωση, Αλληλεγγύη, Αδελφοσύνη, Αμεμπτότητα, Αναπτέρωση, είναι μονάχα λίγα από τα πιθανά ‘Α’ της κάθε γωνίας του άστρου. Κάθε πίστη που χρησιμοποιεί και τιμά το άστρο, φτιάχνει την δική της πεντάδα των ‘Α’.
Κατά μια άλλη έννοια, εξίσου διαδεδομένη, τα «Πέντε-Άλφα» είναι οι σημαντικότερες Πέντε Αρχές που διέπουν το σύμπαν ή οι βασικότερες Πέντε Αρετές που θα πρέπει να έχει ένας μυημένος... Ή και τα δύο.  Έτσι, η πεντάδα που δημιουργείται δεν αποτελείται απαραιτήτως από λέξεις/έννοιες που ξεκινούν με ‘Α’ (π.χ. Σοφία, Γνώση, Σθένος, Ειρήνη, Ευσπλαχνία, Κάθαρση κλπ, είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες Αρχές και Αρετές που συναντάμε να αποτελούν την Πεντάλφα).
Στην Μεσαιωνική Αγγλία, η πεντάλφα συμβόλιζε τις πέντε αρετές της Παναγίας: αγνότητα, έλεος, γενναιοδωρία, συντροφικότητα και ευγένεια.
Στην Καμπάλα και το Δέντρο της Ζωής, ο αριθμός 5 συνδέεται με τις 5 Αρχέτυπες Δυνάμεις: Δικαιοσύνη, Έλεος, Σοφία, Κατανόηση και την Ανυπέρβλητη Μεγαλοπρέπεια (του Θεού)

Συμβολίζει το 5 και ότιδήποτε συνεπάγεται με αυτό.
5 άκρα του ανθρώπινου σώματος,
 


 5 εσωτερικά όργανα,
5 αισθήσεις,
5 στοιχεία της φύσης (γη, αέρας, νερό, φωτιά, πνεύμα).

  Αλλα με τον σατανισμο τι γινετε και που κολλαει το πενταλφα;
 

Ο εν λόγω κύριος υιοθέτησε την ανάποδη πεντάλφα με μια αστραπή στη μέση ως σύμβολο της νεοιδρυθείσας θρησκείας, του σατανισμού! Η αλήθεια όμως είναι ότι πουθενά δεν αναφέρεται πως η ανάποδη πεντάλφα έχει αρνητικό χαρακτήρα.

Συνήθως με κανονική συμβολίζανε τον μάγο-δάσκαλο ενώ με ανεστραμμένη τον μάγο-μαθητή! Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι υπήρξε και χριστιανικό σύμβολο!


Τα πρώτα χρόνια, μετά τη σταύρωση του Ιησού, οι χριστιανοί δεν είχαν το σταυρό σαν σύμβολο επειδή τους θύμιζε τον ατιμωτικό θάνατο του Θεού τους.

Υιοθετήσανε το πεντάκτινο αστέρι - πεντάλφα, το οποίο συμβόλιζε τις πέντε πληγές του Εσταυρωμένου - χέρια, πόδια και λόγχη.

Τέλος θα ήταν καλό να μην μπερδεύεται με το αστέρι του Δαυίδ το οποίο απεικονίζεται στην σημαία του Ισραήλ!

Όποιος ενδιαφέρεται για παραπάνω πληροφορίες μπορεί να κάνει μια απλή αναζήτηση αλλά να ελέγξει και τις πηγές του άρθρου που θα διαβάσει, μιας και είναι πολυ λεπτό ζήτημα αυτό με την πεντάλφα. 

Βαμπιρ αλλιως βρικολακας

Όλοι μας έχουμε δει ταινίες, έχουμε διαβάσει ιστορίες και έχουμε ακούσει πολλά για τα βαμπίρ - τους βρυκόλακες,τους απέθαντους με τους κυνόδοντες που τρέφονται με αίμα και έχουν εξαιρετικές δυνάμεις, αλλά φοβούνται το φως και την εκκλησία...
   Πως όμως γεννήθηκαν;


Όλα ξεκίνησαν μετα το 1790, όποτε και εμπνευσμένα από κάποιες τοπικές δεισιδαιμονίες των βόρειων Βαλκανίων γράφεται το πρώτο επικό ποίημα για τα βαμπίρ - τους βρικόλακες, Thalaba the Destroyer από τον Robert Southey.

Αλλά γίνεται η ιδέα περισσότερο γνωστή μέσω ενός στενού φίλου του Λόρδου Βύρωνα, του John W. Polidori μεσώ του έργου του The Vampire
 Ύστερα από αυτό υπήρξαν και άλλοι που έγραψαν και συνέθεσαν το μύθο που όλοι ξέρουμε σήμερα με αποκορύφωμα το Dracula του Bram Stoker

  Ο πρώτος και πιο γνωστός είναι ο πρίγκηπας της Μολδοβλαχίας που γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία, Vlad Tepes, Ο Δράκουλας
 Ο πρώτος και πιο γνωστός είναι ο πρίγκηπας της Μολδοβλαχίας που γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία, Vlad Tepes, Ο Δράκουλας.

Ήδη αναγνωρίζουμε τα κοινα στοιχεία. Η αλήθεια είναι ότι δεν έπινε αίμα, αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο επικίνδυνο από τον λογοτεχνικό του συνονόματο, μιας και δεν ήταν σε καμιά περίπτωση Παναγίτσα!
Λέγεται πως βασάνιζε και σκότωνε ληστες και εχθρούς της Μολδοβλαχίας - εκείνη την εποχή οι Οθωμανοί ήταν οι επίδοξοι κατακτητές - όμως όλα αυτά ήταν προπαγάνδα εκ των εχθρών του!







Δεύτερο πρόσωπο ήταν η κόμισσα Elizabeth Bathory de Esced που γεννήθηκε το 1575 στη Σλοβακία.


Απόγονος αριστοκρατικής οικογένειας,κατείχε αξιοζήλευτη για την εποχή θέση και μόρφωση,ειδικά για γυναίκα! Μικροπαντρεμένη από τα 15 της και 29 χρόνια και έξι παιδιά αργότερα, χήρεψε κληρονομώντας από τον άντρα της μία τεράστια περιουσία! Τότε ήταν που άρχισαν κάποιοι παράξενοι φόνοι μίκρων κοριτσιών στην περιοχή της... Μετά από ανακρίσεις αποκαλύφθηκε ότι η κόμισσα με τις υπηρέτριες της βασάνιζαν και σκότωναν τις έφηβες! Ο μύθος λέει πως τις βασάνιζε και τις εξευτέλιζε(αληθινά γεγονότα), εώς και τις κρεμούσε και έκανε μπάνιο στο αίμα τους για να αποκτήσει αιώνια νεότητα φοβερό!
 Οι νεαρές έβρισκαν φρικτό θάνατο από αιμορραγία. Στο ημερολόγια της κόμισσας αναφέρονται 650 θύματα! Ανάμεσα σε αυτά και παιδιά ευγενών της εποχής της. Γι’ αυτό και ερευνήθηκε η υπόθεση.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Σκοταδι και φοβος

Τι ειναι αυτο που φοβομαστε....?φοβομαστε το σκοταδι η αυτο που κρυβεται μεσα του...?
Οσες κι ερωτησεις κι να κανουμε δεν ξερουμε ποτε τι ακριβως φοβομαστε..... επειδη ο θεος μας επλασε ετσι αδυναμους και ανυπερασπιστους με τους φοβους μας......Παντα υπηρχαν υπαρχουν και θα υπαρχουν φοβοι....συμφωνα με τα λεξικα σκοταδι ειναι
  1. η έλλειψη ή η απουσία φωτός
  2. (μεταφορικά) η πολύ μεγάλη άγνοια
Και φοβος ειναι 
  • το δυσάρεστο συναίσθημα που προκαλεί η συνειδητοποίηση ή η φαντασίωση ενός επικείμενου κινδύνου
  • το δέος απέναντι σε ανώτερες υπερφυσικές δυνάμεις...
Αλλα και παλι κανεις μας δεν ξερει μεχρι να το ανακαλυψει και μεχρι να το ανακαλυψει παντα θα τον κυνηγουν οι φοβοι που δημιουργουνται μεσα στο σκοταδι........